Առաջին անգամ տպագրվել է Տզ, 1901, «Իլյուստրասիոն», № 12/4, էջ 30, այնուհետև ԵԺ 1, 104:
Արտատպվում է Տզ-ից։
Ալբոմի ինքնագիրը բերում ենք որպես տարբերակ։
«ԱՏԵԼՈՒՍ ՀԱՄԱՐ...»
(էջ 135)
Գրված է 1893 թ. ապրիլի 24-ին։
ԳԱԹ՝ Թֆ № 260 պահվում է Օ. Գիրգիդյանի ալբոմը և դրա մեջ ինքնագիրը, թվագրված՝ «93. IV. 24»։
Առաջին անգամ տպագրվել է Պր, 1929, № 41, այնուհետև՝ ԵԺ I, 451:
Տպագրվում է ինքնագրից։
Ն. ԲԱՐԱԹԱՇՎԻԼՈՒ ԴԱՄԲԱՆԻ ՎԵՐԱ
(«Մխիթարությո՜ւն, սգավոր Վրաստան...»)
(էջ 136)
Գրված է 1893 թ. ապրիլի 25-ին։
ԳԱԹ Թֆ № 31 պահվում է մեկ ինքնագիր, հետևյալ ծանոթությամբ. «Կարդացված ապրիլի 25-ին, տե՛ս «Մուրճի» ներկա №-ի «Զանազան լուրեր»։
Առաջին անգամ տպագրվել է Մճ, 1893, № 4, էջ 520, այնուհետև՝ ԵԺ 1, 105:
Արտատպվում է Մճ-ից։
Թումանյանը, որպես «Մուրճ» ամսագրի ներկայացուցիչ, այս բանաստեղծությունը կարդացել է վրաց բանաստեղծ Ն. Բարաթաշվիլու աճյունը Գանձակից Թիֆլիս տեղափոխելու առթիվ Թիֆլիսում կազմակերպված սգո միտինգին: Նույն սգո հանդեսում բանաստեղծության վրացերեն թարգմանությունը կարդացել է կարգադրիչ հանձնաժողովի անդամ Ախնազարովը (տե՛ս Մճ, 1893, № 4, էջ 674):
«ՀՈՍԻ՛Ր ԱՐՏԱՍՈՒՔՍ ԱՆԿԵՂԾ ՏԽՐՈՒԹՅԱՆ...»
(էջ 137, 453)
Գրված է 1893 թ. հունիսի 21-ին։
ԳԱԹ Թֆ № 32 պահվում է մեկ ինքնագիր, թվագրված՝ «21 հունիսի 93»:
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ I, 452։
Տպագրվում է ինքնագրից։
