Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/204

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
1922



ԱՆԲՈՒՆ ԿԸԿՈՒՆ
<Առաջին մաս>
«Թագավորությունը— էդ ես եմ»

I

       Լինում է մի սար,
       Էն սարում մի ծառ,
       Էն ծառում փըչակ,
       Փըչակում մի բուն,
5 Բընում երեք ձագ
       Ու վըրեն կըկուն։
— Կուկո՜ւ, կուկո՜ւ, իմ կուկուներ,
Ե՞րբ պիտի դուք առնեք թևեր,
       Թըռչե՜ք, գընա՜ք,
10 Ուրախանաք…
Միշտ առավոտ ու իրիկուն
Ձեն էր ածում մարիկ կըկուն։
Մին էլ, ըհը՛, սոված-սոված
Գելը եկավ ըռեխը բաց։
15 — Էս սարը իմն է,
       Էս ծառը իմն է.

198