Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հ. ՀԱՅՆԵ
ԹԱՓԱՌԻՐ
Երբ որ կինը քեզ կըթողնի,
Շուտով մյուսին դու սիրիր…
Բայց ավելի լավ կըլինի,
Մախաղն ուսիդ թափառիր։
5
Կըհանդիպես կապույտ լճի,
Վերան ծառեր են թեքվել…
Կարող ես քո հոգուդ միջի
Վիշտը այնտեղ դու թափել։
Կըբարձրանաս սեպ-սեպ լեռներ
10
Հառաչելով ծերի պես,
Բայց երբ հասնես գագաթն ի վեր,
Արծըվի ձայն կըլսես։
Դու էլ իսկույն, արծիվ կտրած,
Կըզգաս— հզոր ես դարձել,
15
Որ ազատ ես, և այնտեղ— ցած
Շատ քիչ բան ես կորցըրել։
|
|
240
