Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1910
Հ. ՀԱՅՆԵ
Հեռո՜ւ, հեռու կըթըռցընեմ
Քեզ իմ երգի թևերին,
Սքանչելի մի տեղ գիտեմ
Ես Գանգեսի ափերին։
5
Պարտեզն այնտեղ ծաղկում է ճոխ
Լուսնի խաղաղ լույսի տակ,
Իրենց քըրոջն ըսպասում են
Լոտոսները ըսպիտակ։
Մանուշակներն աստղերի դեմ
10
Աչք են անում ու խընդում,
Իրար հակված թոթովում են
Վարդերն անուշ հեքիաթում։
Վիթերն երկչոտ ցատքըտում են,
Խըրանած պըշնում երարու.
|
|
268
