Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/29



1918



Ո՜նց է ժըպտում իմ հոգին
Չարին, բարուն,― ամենքին.
Լույս է տալիս ողջ կյանքիս
Ու էն ճամփիս անմեկին։

Հունվարի 4

25