Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/339

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
«Զուր եմ փախչում, ինձ խաբում»
(էջ 18 )

ինք. Ա, արտագր.
Ամենքի հետ տառապում





«Ո՜Վ ԻՄԱՆԱ՝ Ո՛ՒՐ ԸՆԿԱՆՔ»

(էջ 19)

1-4 ինք. Ա
[Ո՜Վ իմանա՝ ուր եկանք





Քանի օրվա հյուր եկանք

Սերն ու սիրտն էլ երբ չըկան՝

Ցավի եկանք՝ զուր եկանք]

4 ինք.Բ,Գ ա
[Կըրակ ընկանք], հուր ընկանք՝

բ
անմար հուր ընկանք:
գ
Անշեջ, անվերջ հուր ընկանք:
դ
Անմար, վառման հուր ընկանք:
ժձ (Թ)
Կըրակ ընկանք, հուր ընկանք:


«Ի՜ՆՉՔԱՆ ՑԱՎ ԵՄ ՏԵՍԵԼ ԵՍ»
(էջ 21)

1-3 ինք. Ա
Ինչքա՜ն ցավ եմ տեսել ես,





Նենգ ու դավ եմ տեսել ես,
4
Վատը լավ եմ տեսել ես:


«ԵՐԱԶՈՒՄԸՍ ՄԻ ՄԱՔԻ»
(էջ 12)

4 ինք․Ա․ արտագր․
Ո՜նց էր միսը իմ ձագի։