Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1919
«ՄԵՌԱ՜Ն, ՄԵՌԱ՜Ն… ԵՎ ԱՀԱ»
(էջ 36)
1 ինք․ Ա
|
Մեռա՛ն, [անցան]… ու ահա
|
|
|
|
|
«ԱՐԵՎԵԼՔԻ ԵԴԵՄՆԵՐԻՆ ԻՋԱՎ ՊԱՑԾԱՌ ԻՐԻԿՈԻՆ»
(Էջ 36)
4 ինք․ Ա
|
Ա՜խ, թե նորից գըտնեմ ճամփեն, դեպի
|
|
|
|
էնտեղ, դեպի տո՜ւն…
|
ինք․ Բ ա
|
[Սըլանում Է կարոտ հոգիս], Էնտե՜ղ,
|
|
հեռու, դեպի տուն…
|
բ
|
[Ոնց Է տենչում, ա՜խ]․ եթե նորից գտնեմ
|
|
ճամփեն Էնտեղ, հեռու դեպի տուն․․․
|
գ
|
Ա՜խ, թե նորից գըանեմ ճամփան [էն
|
|
աշխարհքը զըվարթ] դեպի Էնտե՜ղ, դեպի
|
|
տուն..
|
դ
|
Դեպի էնտեղ, էն բարձրերը, իմ բարձրերը
|
|
զըվարթուն,
|
|
|
«ԴՈԻ ՄԻ ԱՆՀԱՑՏ ԲԱՆԱՍՏ՛ԵՂԾ ԵՆ, ՉԸՏԵՍՆԸՎԱԾ ՄԻՆՉ ԷՍՕՐ»
(էջ37)
1 ինք. Ա
|
Դու մի անհայտ մեծ պոետ ես
|
|
|
|
2 ա
|
Մի հայացքով [ի՜նչ] երգեր ես թափում
|
|
|
շուրջըդ լուսավոր։
|
|
|
