Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/346

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է


Էսպես՝ գարնան ջերմ արևի շողերի մեջ ողողված



Չորանում է կամաց-կամաց կայծակնահար կաղնըքին:



1 ինք. Ա
Լուսը լուսին քո ժպիտն է [միշտ իմ



դեմը] ճառագում,

inq. Բ ա
Լուսը լուսին քո ժպիտն է [միշտ իմ

վրա] ճառագում,


Լուսը լուսին քո ժպիտն է [միշտ իմ

դեմը] ճառագում,

2 ինք. Ա ա
Բայց ա՜խ, արդեն [սրտից]

զարկված դեպի ցած եմ ես հակվում:

բ
Բայց ա՜խ, արդեն [խորունկ]

զարկված դեպի ցած եմ ես հակվում:

ինք. Բ
Բայց [ես] [ախ] [դո՜ւր] արդեն

անբույժ զարկված [լուռ մարում եմ

ու ցամաքում]:

3 ինք. Ա
Էս էն վառ արեգակի շողերի տակ

[մեղրածոր]

4 ինք. բ
Կայծակնահար կաղնին ոտքի ցած է

թեքվում


1921


«ԱՌԱՏ, ԱՆՀԱՏ՝ ԱՍՏԾՈԻ ՆԸՄԱՆ՝ ՄԻՇՏ ՏԵՂԱԼՈԻՑ
ՀՈԳՆԵԼ ԵՄ ԵՍ»
(էջ 47)

4 ինք. Ա
Ամեն ճամփի ի ըսպասելուց ու



փընտրելուց հոգնել եմ ես։