Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1920
«ԱՀԱ ՇԻՐԻՄՆ… ԻՄ ԸՆԿԵՐՆ ԷՐ… ՄԻ ՍՈՎՈՐՈՒԹՔ ՈԻՆԵՐ ՆԱ»
(էջ 82)
3 ինք․ Ա
|
Հե՜յ, ինչ դատարկ, ինչ խենթ խոսք է
|
|
|
|
[հարց է] ժամն էսօր... [էստեղ]
|
ինք․ Բ
|
Հե՜յ, ինչ [փուչ] խոսք է [ժամը] էսօր
|
|
էստեղ կողքին էս շիրմի
|
4 ինք․ Բ
|
Հե՜յ, անուշ ջան, ի՜նչ ես հարցնում
|
|
միևնույն է ժամի քանիսն է հիմի։
|
|
|
«ԴՈԻ ՄԻ ՃԱՐՊԻԿ ՄԱՔՍԱՆԵՆԳ ԵՍ, ԼՈԿ ՃԱՄՓՈՐԴ ԵՍ ՁԵՎԱՆ ՈԻՄ»
(էջ 83)
Ինքնագրի մշակման պատկերը
1 ա
|
Դու մի հարուստ մաքսանենգ ես, լոկ
|
|
|
|
ճամփորդ ես ձևանում․
|
բ
|
Դու մի ճարպիկ մաքսանենգ ես, լոկ
|
|
ճամփորդ ես ձևանում․
|
2 ա
|
Ու չես ասում մեզնից քեզ[նից] հետ
|
բ
|
Ու չես ասում մեզնից քեզ հետ ինչ
|
|
գանձեր ես դու տանում։
|
3 ա
|
Ինչ [ոսկի] սիրտ, մարգարիտ վշտեր
|
բ
|
Ինչքան վշտեր մարգարիտով
|
գ
|
Ինչ սիրող սիրտ մարգարիտ վշտեր ու
|
|
ինչ գոհար երազներ․․․
|
|
|
