Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ծեր կեսուրը.
39
— Հո՛ <պո, պո, պո>,
— Հոպոպ դառնաս,
Անամոթ հարս,
Լեզուդ լալկի,
Մազդ թաղկի…
|
|
Ինքնագիր
Վաղ ժամանակ մի հին շենոում
|
|
10-ից հետո՝
[Սիրուն շորեր,
Սև սև օրեր,
Ա՜խ, ո՞ւմ ասեմ իմ բալեն.
Լեզուս միշտ փակ։
Լուռ ու մենակ,
Ա՜խ, ո՞նց ասեմ իմ բալեն։
Անբա՛խտ, ասին
Ջահել Հարսին,
Լեզգու գերի գընաս դու,
Աչքըդ լացով,
Սիրտըդ խորով,
Ախ ու վախով կենաս դու։
Անգութ կեսուր
Քարե—մըսուր]
<անընթ.>
[արա՜, արա՜,
ոտիդ վրա,
Պըտիտ արի չարխի պես,
|
|
