Ասեք… Աստծու սիրուն, 25
Ո՞վ է տեսել իմ Սըհակին։
Սահա՜կ, Սահա՜կ, կսկծալի
Կանչում է քույրն գիշերն ի բուն
[Իր Սահակին]:
1902
ՓԱՐՎԱՆԱ
(էջ 121)
ՄՃ
5
Ասում են՝ այնտեղ, արծըվի նըման, 11
Այնքան գեղեցիկ եղնիկ չէր տեսել 16-18
Իրեն այն քնքուշ ծաղկով բախտավոր:
Մեծ բախտը սակայն առաջին էր դեռ.
Եկավ այն օրն էլ հասավ երջանիկ:
Փողը հընչեց։ Ահա փունջ֊փունջ
Ահա աղջիկն իր գեղանի
Նըշան տա գոռ պայքարին,
Աղջիկն հանկարծ առաջ եկավ 76
Խընդրում նորից ու նորից:
— Ասա՛, դստրի՛կ, ի՞նչ ես ուզում
Էս աննըման քաջերից
Վեր կըբերեն քեզ համար:
Ոչ գոհար եմ ես պահանջում
Ինքն Է այրվում նորա մեջ
Այսպես անցան շատ տարիներ։ 138-139
Այնքա՜ն արավ լաց ու կոծ,
Որ ծով կըտրեց արտասուքը 141-142
Ծածկե՜ց, կորա՜ն, ինքն Էլ մեջը…
Այժմ այնտեղ տըրտմաշուք 145-146
Ու այն վճիտ ջըրերի տակ
