3-7
Մերթ՝ մանկան պես լաց է լինում,
Մերթ ոռնում է զերթ գազան
Մերթ վայրենի սուլում պեսպես
Մեր կիսավեր տանիքում,
Մերթ ուշացած ճամփորդ, ասես, 9
Մեր խրճիթը խարխուլ ու հին 21-22
Երգի — ո՞նց էր հավքը խաղաղ
Երաշտահավը ծովից դեն,
«ԱՄԲՈՂՋ ԳԻՇԵՐԸ ԽՈՍԵՑ ԱՆԴԱԴԱՐ»
էջ 266
Առաջին տբագրություն
3
Ու հենց առավոտ բացվեց ոսկեվառ, 7
Մով տերևներից թափվում են լուռ լուռ
«ՄԻ ԵՐԳ ԿԱ ՄԱՆԿՈԻՑ, ՄԻ ԵՐԳ ԿԱ ՄԱՆԿՈԻՑ»
էջ 267
Ինքնագիր
1
Մի երգ կա մանկուց, մի ձեն կա
մանկուց
3
Ա՜խ, որքա՛ն հիմի, ա՜խ, ինչպես հիմի 5
[Երգում] ճախրում էր ծիծառ, երգում
