Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/479

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

1. Թեկուզ դու լինես անողոք, անգութ
[Թեկուզ և դու շատ ես անգութ]
որքան էլ որ անգութ լինես
սիրտս քո դեմ не восстанет
ինչեր չես կարդալու դու այս սրտի մեջ:
2. այս (սրտի մեջ) կրծքի տակ, որի վրա

հաճախ դնում էիր գլուխդ

այնքան հանգել ես դու այն ժամանակ, երբ [դու]
[այն] քո վրա իջնում էր այն անդորր քունը,
որ դու այլևս երբեք չես ճանաչել:

3. դու կըխոստովանեիր, որ զուր ես
(նրան) այդպես արհամարհել:

4. Թեկուզ այս գործում գործում աշխարհքը քեզ պաշտպաներ
[ժպտար] այն հարվածներից, որ տալիս էր ինձ
այդ կըլիներ մի վիրավորանք քեզ համար
այդ օտարի գովասանքն քեզ—որ իմ թշնամության
վրա <1,> հիմնված

անշուշտ շատ խրատներ
պակասություններ փչացրել են
իմ էությունը— <1 անընթ.>

5. մի խաբիր քեզ—սերը կարող է
հանգչել—մարել կամաց կամաց—թեթև
աստիճանաբար—բայց մի կարծիլ
որ կարելի է մի հանկարծակի [ուժ]
թափով—զորով—

քո սիրտը դեռ տակավին
(այնպես չըկա) (միշտ չըկա)
արյունոտ-պետք է դատապարտված է