Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/68

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Էնքան շատ են ցավերն, ավերն իմ սըրտում,
Էնքան տըրտում կորած լավերն իմ սըրտում…
Չեմ էլ հիշում չար ու խավար էս ժամին`
Երբ են փայլել ուրախ օրերն իմ սըրտում։

Հուլիսի 12

62