Ի՞նչ շատ է տխուր -
Շատ է նեղ -
Սովորել ես հա՛ - թռչել վերևից
Սարերի օդին - երկնքի հոտին -
Եվ, այո՛, չես նայել վերևից.
Արի նստիր - գրիր -
I հրաման
40
Ահա <2 անընթ.> պատրիարքը գրում է.
Այ հենց թեկուզ այս հրամանը -
…Մենակ թողած յուր կնկանը,
Եվ յուր մանրիկ որդիքն անճար,
Բացակայեց օտար աշխարհ…
Արդ՝ սրբազան, ձեզ ենք դիմում,
Ասում են ձեզ հանձնյալ թեմում
Մտել է մի ռուսի ջաղաց…
Տասնևիննը տարի փախած -
Ինքը կույր է, գլխին կեղծամ - 50
Կարճահասակ, վաթսունվեց ամ,
Միրուքը սև… մեծ քիթ ունի,
Հիմա, գուցե ընկած լինի.
Արդ՝ աղաչեմք, սրբազան հայր,
