Պերճ Արագածի նազանի դըստեր,
Որ Դև-Բեդ, Դև-Ալ և այլ հըսկաներ
Խոլ-խոլ հըսկաներ հընոց աշխարհի
Փախցրրին բերին [անառիկ] Լոռի։
2
[Ողջո՜ւյն, վեհափառ լեռներ երկնահուպ,
Ո՜վ հըրաշալիք հըզոր արարչի,
Եվ ահա հոգիս, [ինչպես] վառ ասուպ, 20
Թըռած գալիս է ձեր գըլխին հանգչի։
Այդ գագաթներին, այդ բարձունքներին
Խոր [ձորերից] բարձրանում են վեր,
Այդ մութ ամպերում, որ ձեր գըլխներով
Անցնում են անհետ, ինչպես երազներ։
Վըճիտ փըրփըրուն ջըրերի վըրա,
Որ ժայռի տակից [հորդառատ] բըխում,
_____________
13
ա Պերճ Արագածի ծաղկաշատ դստեր բ
Պերճ Արագածի ծաղկելի դըստեր 15
Խոլ-խոլ հըսկաներ մըթին աշխարհի
13-16 ա Այն մեծ հարսանքում ծաղկունքի դըստեր, բ
Այն մեծ հարսանքում նազանի դըստեր
Որ Փախցրին Լոռու ահեղ հըսկաներ*։ 19
ա Եվ ահա հոգիս, ինչպես մի ասուպ, բ
Եվ ահա հոգիս, հրաշունչ ասուպ, 21
ա Այդ մութ ժայռերին, որ գոռոզ սիրով բ
Այդ սեպ ժայռերին, որ գոռոզ սիրով 22
ա Խոր <1 անընթ.> բարձրանում են վեր, բ
Երազում են վեր ու ապրում են վեր, 23
ա Թեթև ամպերում, որ ձեր գըլխներով բ
Մըթին ամպերում, որ ձեր գըլխներով 24
ա Գալիս են անցնում ինչպես երազներ։ բ
Անցնում են հանդարտ, ինչպես երազներ։
Առասպել կա, թե Լոռու Դև-հսկաները-Դև Բեթը (Դեբեդ գետը), Դև-Ալը (Դվալ սարը) և ուրիշներy հափշտակել են Ծաղկունքի (Արագածի) աղ5իկը, բերել Լոռի։
