Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Յարաբ խըմե՞ց, յարաբ հովցա՞վ
Ջահել սիրտը էն յարի,
110
Յարաբ հովցա՞վ, յարաբ անցա՞վ
Անքուն ցավը ջիգյարի։
-Աղջի քու յարն եկավ՝ անցավ,
Վառված, տարված քու սիրով,
էրված ջիգյարն՝ եկավ, անցավ,
Չըհովացավ պաղ ջըրով...
Ամպի տակից ջուր է գալի,
Թոշին տալի, փըրփըրում,
Ա՜խ, իմ ազիզ յարն է լալի
Հոնգուր-հոնգուր էն սարում»։
120
Ա՜խ, ի՜նչ լավ են սարի վըրա
Անցնում օրերն անո՜ւշ, անո՜ւշ,
Անըրջային, թեթևասահ
Ամպ ու հովերն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Ահա բացվեց թարմ առավոտ,
Վարդ է թափում սարին-քարին,
Շաղ են շողում ծաղիկ ու խոտ,
Շընչում բուրմունք եդեմային։
<. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
130
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .>
Ա՜խ, ի՜նչ հեշտ են սարի վըրա
Սահում ժամերն անո՜ւշ, անո՜ւշ,
Շըվին փըչեց հովիվն ահա-
Աղջիկն ու սերն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
____________
124
Ահա ծաղկեց վարդ առավոտ,
|
|
