Ես ուզում էի, որ նա չմեռներ-
Ապրեր, թեկուզ մեղավոր լիներ... 30
[Եվ ունեի սրտումս այդպիսի մի հույս,
[Մի] <...> փայփլող մի լույս,
Որ դողդողում էր, ուզում էր հանգչել
Մահվան սառն շնչումի առաջ]...
Հանկարծ մի ճերմակ դագաղ ներս բերին
Եվ իմ [աչքի] առաջով անցկացրին,
Սրանից իսկույն ցնորքներս բոլոր
Տապ արին-կորան հոգուս մթին խորքերում,
Ինչպես ճնճղուկներ թփերի միջում,
Երբոր վերևից ուրուր է թռչում. 40
Հանգավ այն փոքրիկ նշույլը հույսի,
Որ ես վերևը <...> ասացի:
28
ա Ես ուզում էի՝ միմիայն չըմեռներ-
բ Իմ ուզածն այն էր, որ նա չըմեռներ- 39
Այս էր աղոթքս <...> և մի հույս,
98-83 տողերի փոխարեն`
ա Եվ ես սրտումս դեռ պահել էի
բ Եվ ես սրտումս դեռ կարողանում էի պահել
Այսպիսի աղոտ մի լույս
Մահվան սառը շնչի առաջին.
Նույն է Էջի տողատակում`
Բայց սատանա էր
Թե [հաղթանակը] բանականության.
Այս էլ էր գալիս մտքովս անցնում։ 39
Երբոր երկն<քից> ուրուր է թռչում.
