550
Ապա թե քեզ ծաղըր կանեն, կըհայհոյեն, կըթքեն,
Ոչ պատասխան, ոչ հայհոյանք պիտի չանցնի քո մըտքեն,
Սիրտդ հանգիստ, հոգիդ խաղաղ նրանց միջից թե անցնես —
— Ողջ կըլռեն— և դու անփորձ ապարանքին կըհասնես].
Թե չէ, եթե ուշք դարձնես ու ընկնես նրանց հետ,
Քեզ կըհաղթեն — ուշքդ կըտիրեն <․ ․ ․ ․ ․>
Կընկատես ապարանքը <. . . . ․>
Երբ այսպիսով կըմոտենաս ապարանքի դըռներին,
Խոյն ու առյուծ կանգնած են [միշտ] նրա երկու կողմերին,
Խոյի առաջ միս է դըրած, իսկ առյուծին՝ կանաչ խոտ, 560
Եվ սովատանջ նրանք կանգնած հսկում են միշտ իրար մոտ.
Դու կըփոխես խոտը խոյին— միսը կըտաս առյուծին,
Ճամփա կըտան— ու կըհասնես <․ ․ ․ ․>
[․ ․ ․ ․ ․ ներս կըմտնես ապարանք․․․
Ներս կըմտնես— ․ ․ ․ ․ երգի դայլայլ, վարդի բույր,
Իրար ետևից կանցնես յոթը . . . վարագույր,
Այնտեղ [ոսկի]փայլ վանդակում երգում է հավքն այն չքնաղ
Ու երգի հետ մշտադալար վարդ է թափում ու թափում։
[Այն] վարդերի [անուշ] բույրով, երգի ձայնով [արբեցած]
Իր լուսեղեն նուրբ մահիճում քնած է վեհ տիրուհին– 570
Այստեղ հիշիր, զգույշ կացիր— մոտ չըգնաս դու նըրան.
<․ ․ ․ ․> չի դիմանալ և ոչ մի սիրտ [փորձության]
Ու կըհաղթվես նրա գեղեցկության թովչանքից
Ու կըզըրկվես այն բյուլբյուլից [գուցե նաև] քո կյանքից։
