Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/306

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
<4>

Խաչիկ վարդ<ապետ>, Սասունցի Դավիթը. Արարատ, 1895, № 11 և 12.

Ս. Հայկունու. 1898, էջ 520.


Աշխարհագրական անունները վեպի մեջ գործողության վայրեր չեն, այլ մեծ մասամբ պատմողն է մեջ բերում ոճի կենդանության համար, «խոսք[ը] հասկացնելու համար»։

(Լոռու մասին. Աբեղ<յան> Ազգ<ագրական> հանդ<ես>, XIII, 18)։

Իսկ ներքև մի այլ տեղ ասում է՝ հեքիաթն ու վեպը նրանով են տարբերվում, որ վեպն աշխարհագրական անուններ ունի— հեքիաթը՝ չէ։

—————

Սաղուտա դաշտում գութանին հանդիպում <է> Դավիթ— XIV. 41. այլ վար։ Գորզոթա։

Բաթմանա բուղա և Չարբահար քամի— XIV. 42 (ճարպախար քամի— ճանպախար քամի— էլտուր և այլն)

Կարծում է, որ պահապաններ են. դառնում են վերջը Մարութա վանքի պահապաններ (Արագահաս Ս<ուրբ> Սարգիս)

Տես և XVII, էջ 32, XIV 67 Մհերի կինը Գյուրջու աղջիկ է֊

Տեսնել— Մուկարա

——————

Շպըքան— Շահպուհ արքան

<5>

Դավթի աստղ հիվանդ էր—
Մինչև իրիկուն լեշին հասնեմ, թե նաշին
Ձիու նկարագիրը, 192
VI գիրք Ազգ<ագրական> հանդեսի։