Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/490

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ծրագրային նշումներ



ԱՐԵԳ

Գեղարվեստի (հազարան բյուլբյուլ) բնակավայրը լինելու <է> սուրբ, մաքուր, դալար, անթառամ— աղբյուր ամեն վսեմ ու բարի զգացումների— ինչպես տաճարի սեղանը— սրբություն սրբոց, և այնտեղ ամեն վատ բան չքանալու է մարդու հիշողությունից, մոռացությունն է թագավորում– հավերժական, անանց:

ԵՐԳ արևելյան վիպերգ

Ա.

Հազարան բյուլբյուլ

Բ.

Սինամ թագավորի գաղտնիքը

Գ.

Անթառամ այգի.

---------------

Այսինքն՝ դու պետք է թափանցես (Սինամ=կուրծք) մարդկային կրծքի ներսը, վշտերի աշխարհքը, որ տիրես պոեզիային, մուզիկայի գաղտնիքին։

---------------

Բանաստեղծությունը զգայական աշխարհից բարձրանում է գեղարվեստի աշխարհը, այնտեղից՝ բարոյական վերածնության աշխարհը, ուրիշների բարօրության գործի աշխարհը։