1
Միգում կորավ Իդա լյառը, 3
Լուռ է մարտի հարթավայրը 10
Ծովի վերա Էգեյան, 15—16
Որ Հեկտորի դին տանում է
Բանակիցը հույների։ 17—18
Ծովի ափին, բլրակի մոտ,
Ահա կանգնեց Աքիլլես,
18 և 19 տողերի միջև կա հետևյալ ութ տողը.
Տխուր, մռայլ ու վշտոտ,
Եվ գլուխը նա թեքեց․․․
Հեռու կառքով նշմարում է
Պրիամոսին ծերունի,
Լացն երեսից նա սրբում է
Յուր զգեստով ծիրանի,
Ապա հնչեց յուր քնարը.
Մեղմ է ձայնը դիցորդու,— 22—24
Քաղաքի մոտ անդադար
Քեզ են սպասում․․․ դարձիդ րոպե.
Կյանք ու մահ է նրանց համար։
