ՀԵՔԻԱԹՆԵՐ
1907
ՉԱԽՉԱԽ ԹԱԳԱՎՈՐԸ
(էջ-70)
ՉԱԽՉԱԽ ԹԱԳԱՎՈՐԸ
Լինում է, չի չինում՝ մի աղքատ ջաղացպան։ էս աղքատ ջաղացպանը մի օր մի աղվես է բռնում։ Ուրախանում է, ասում է. «էս լավ էր կքերթեմ, մորթին կտանեմ, երկու աբասով կծախեմ»[1]։
Աստծու հրամանքով աղվեսը լեզու է լինում, ասում է.
— Երկու աբասին ի՞նչ բան է, որ դու երկու աբասու համար ինձ սպանում ես[2]։ Իմ կյանքն ինձ բաշխի, ես քեզ էն տեսակ լավություն անեմ, որ քեզ համար դառնա հավիտենական ապրուստ ու փառք»[3]
Թե՝ դե լավ, քո կյանքը քեզ բաշխեցի[4]։
— Մի աբասի։
— Դե բեր էդ մի աբասին ինձ տուր»
Ջաղացպանը հանում է իր ունեցած մի աբասին տալի աղվեսին» էս աղվեսը պոչը ձգում է ու, հայդե, ուղիղ դեպի թագավորի պալատը»։ Գնում է, թագավորի առաջին կանգնում, գլուխ տալի, ասում է.
— Թագավորն ապրած կենա, իմ տերը՝ Չախչախ թագավորը, խնդրում է ձեր կոտը տաք, արծաթ փող ունի չափելու[5], չափենք, ետ կբերենք, ձեզ կտանք:
- ↑ 1 [իմ ցավին կանեմ]
- ↑ 2 [աղաչանք է անում աղվեսը]
- ↑ 3 [էն տեսակ լավություն անեմ ո՜ր...]
- ↑ :
- Ի՞նչ կանես որ...
- Ինչ որ սիրտդ ուզի:
- Դե, ես թագավորի աղջիկն եմ ուզում, թե [կարա՞ս] թագավորի աղջիկը [ինձ] քեզ համար [ուզես] կուզեմ:
- Լա՛վ, կուզեմ, բայց ինչ որ ասեմ, պետք է կատարես, դու ի՞նչ ունես] - ↑ [համարել չի լինում, պետք է կոտով չափենք]:
