օրը, էս ինչ փորձանք էր, որ ես ընկա մեջը․․․—
Հսկ-ամ չկա։
տ 14 հերիք Էր. / Հերիք էր,— ասում է հարուստը։
տ 17 ինչ անի / ինչ որ անի
տ 18 բնագրի վերջին պարբերության փոխարեն Հսկ-ում հեքիաթը
վերջանում է այսպես. Էսպես փոքր ախպերը մեծ ախպոր
տված պարտքի թուղթը պատռում Է, հազար մանեթ Էլ
առնում, դեռ տված էնքան վնաս ու տանջանքն էլ ավել —
ու վերադառնում է իրենց տունը։ Ու էն օրվանից հարուստը
էլ ոչ էն տեսակ պայման է կապում, ոչ էլ ծառային ղրկում
լուսնյակի լուսով իր արտերը հնձելու։
ԿՌՆԱՏ ԱՂՋԻԿԸ
(էջ 202)
Հսկ
էջ 202, տ 4 լուսի կտոր / լուսի մի կտոր
տ 5 բերում բառից հետո / մի չար ու նախանձոտ կնիկ։
Սա տեսնում է, թե ինչպես ամենքը սիրում են Լուսիկին, ու
նախանձը, օձի նման, [շարժվում է] բուն է դնում սրտի
մեջ։ Սկսում է Լուսիկին բամբասել ու լացացնել ամեն օր,
ամեն օր․․․
տ 6 Ախպերը / Այնինչ ախպերը
տ 11 Հարսը / Չար հարսը
տ 11 ինչ անի, ոնց անի / թե ինչ անի
տ 12 Լուսիկին / գեղեցիկ Լուսիկին
տ 19 ջարդեց։ բառից հետո / Մարդն ասում է.
տ 20 — Բան չկա, ա՛յ կնիկ / Բան չկա
տ 22 Լուսիկի / իմ քրոջ
էջ 203, տ 6 կատաղում, իրեն ուտում / կատաղում
տ 11 ճչում, ծղրտում / ճչում
տ 12 երեխես, երեխես / երեխես օրորոցումը մորթել ե՜ն
տ 13 երեխեն / ճշմարիտ որ երեխեն
տ 14 սարսափած, սասանած / սարսափած
տ 14 ո՞վ կլինի / ո՞վ կլինի արած
տ 24 պոկում. «Երեխե՜ս․․․ երեխե՜ս․․․ / պոկում
տ 31 թափառում է Լուսիկը անբնակ անտառներում / թափառում է
գեղեցիկ Լուսիկը էն անբնակ անտառներում
էջ 204, տ 2 էս ու էն կողմն են ընկնում, մի ծառի շրջապատում / էսուէն
կողմն են ընկնում, գտնում են փչակում թաքնված աղջկանը,
շրջապատում են ծառը
տ 4 տղեն / տղեն ու
