Թարգմանած է.
Приюта нет родного мне.
Մար բառը Ախվերղյանն էլ է ընդգծել ու թողել։ Բայց ակնհայտնի է, որ մարդ բառն է և գրչի սխալ է։ Էդպես են ցույց տալիս և ետևից եկող հանգերը՝ փարդ ունենամ և դարդ ունենամ։
Անպայման չի հասկացված և սրա հետևյալ տունը։
Սայաթ-Նովեն ասում է․
«Սիրտըս փուրումըս սըքուր է, ալ աչկիրըս լաց է անում․
Ծօվըն նընգած ամբի նըման դօշս ու եախէս թաց է անում․
Քանի վուր մըհլամ իմ դընում, դուգունս էլ խիստ բաց է անում․
Հալվէցա, արնաքամ էլա՝ եարէս հիդարած գիդէնաք»։
Թարգմանած է․
Но сердца траурен наряд, и кровь из глаз струится вновь.
Как тучи на море лежат, так жаждет грудь упиться вновь.
Лечить я рану сердца рад, но можно ль исцелиться вновь?
Так истекаю кровью я, ах! Я отвергнут милой, знай!
Նույն երեսում․
«Բօյէմեդ չուրս մատն ավէլի լըցվիլ է դօշդ ու թիկունքըդ․
Զարօվ աբրէշումօվ հուսած մազիրըդ՝ շաղին կարօտ է»։
Թարգմանած է․
И только стан прекрасный твой овалу плечь твоих под стать!
А золото твоих волос давно луча дневного ждет!
