^ րհցան զորանոցում, բայց եբբ պա հհ ստ ի զօրքը զէնքի կանչ ւելով կառ ավալաւթիւնը զորանոցի պէսւք ունեցաւ, նրանց թոյլատրհցին քաղաքում ապրելու։ Աքէայի բանտից Բէհան նորից ղրհց իւր թղթերը ինչպէս Եւրոպայի նշանաւոր ար քտեիքներին, պապին, նոյնպէս և աշխարհի ամէն կողմի հե • տևողներին։ Բանտից աղատւելու պէս՝ նա դրեց Բէհա՚լտնների Սուրբ֊Գիրքը (Քիթարի-Աղզէս), ֆաբսերէն, ապա միւս ղրութիւնները, որոնք հրեք հարիւր հատորից ալելի կարող են կազմել։ Բաղդաղում դրած «լիզանից» (ապացոյց) յետո, նրա գրւածներից նշանաւորներն են «ՄիւրիՆ» (թագաւորների թ ղթհրը), Իչրաղաթ (դատաստանագիրք), Իղթիղարաթ (ղօ րութիւն), Մարիւմն իւլ էսֆէր (աւետիսների հասաատութ իւ ՝եր՝), Քիւլի՜թաամ հէլլէն—ԲէնիԻսրայէլ (ամէն կերակուր հտ լալ է ի1էր»”յէլի զաւակհեբին),րացատրութիւն հուրանի, Աղա* մի, կյուբի սուրիէների, են, են, են։
40. Բէհան (Հիւսէյն-Ալին) ծնել է 1233 թ. հհհրի Մու հաբէմի—2 ին (30 հոկտեմբերի 1817/ւ7ւ)։ Աքէա աքսորլելիո Բէհան արզէն յիսուն տարին անցկացրած էր։ Մանուկ հասակից նա ցոյց էր տւել իւր հանճարեղ սրամտութիւնը և բնա ձիր տաղանղը։ Եօթր տարեկան հասակում եղած ժամանակը հայրը ստացել էր Ատրպատականի ֆինանսի կաստվարչից պե տակւսն ելևմտից տարեկան հաշլէցուցակը։ Հիլս էյն Ալին ձհո քրհ ասաւ կարդալու Այդ հաշիւը և խազալով պատառեց, մանրեց, թափեց: Երբ հայրը շւուրած չէր իմանում անելիքը, երեխան նստեց, դրեց իսկաթեամբ տմբոզթ հաշւէցուցակը և յանձնեց հօրը։ Մեծ եղաւ տանեցիների ղարմանքն ու ապշութիւնը, երբ Ատրպատականից ստացլած երրորդ պատճէնի հետ համեմատելով գրւածի բոլորովին ճշտութիւնը ստուգեցին։ Մի անգամ աղա Բուդուրդը-Աբբասը իւր բնաղիտական
