էիԱտռհռրոԻԹւ՚ԻՆ
այլ տալիս են փոխադարձ շահերից շաղկապ։ Ած։ Մեծ ամեծ ների շնորհբ վայելելով վաճառականնե բն էլ ինշպէս սւասաներորդ են աալիս իրենց հովանաւորներին, նոյնպէս սաա
• նամ են հովանաւորւածներից, ամէն մի գործից, վէճից, կամ առուտուրից։ Ինչպէս միւկթէհիդներն ունին իրենց ատեանր, այնպէս էլ վաճաոսէկանները ունին իրենց գքսանր, որտեղ ճնշում, համոզում են թոյլերին, որ գոհացում տան հովանաւո րողներին։ Երբեմն մասնաաբ ղատարան ունեցող որեէ վաճառական կարողանում է կաշկանդել կառավարչական պաշտօնակալներին, միւկթ էհ ի գներին և նպատակին հասնել։
13. Ամէնից որոշ գաղափար կարելի է կազմել կատար-ւած փաստերից, որից մի օրինակ առաջ բերելը աւելոբգ չեմ համարում։
Թաւրիզում մի յայտնի սեղանաւոր հակի, որ վայելում էր ինչպէս Աադրաղամի, դահաժառանղի և շահի հովանալս՛ րութիւնը, հովտնաւորւած էր Ռուսական պասպորտով կայսե բտկան կօնսուլատից։ Այս սեղանաւոր հակիին քսան տաբի առաջ թակելով հարսանիքից քաշել, տարել էր մի պարսիկ ադմինիստրատոր: նա այդ անարգանքը չկարողանալով կրել, զնացել էր պապական ծննդավայրը հա մա խ ի, արձանագբութիւնները քննել, նորոգել աւել և պասպորտով զինւած եկել էր Թաւրիզ, որ այլևս ոչոք չկարողանա նրան ճնշեր Այս բո-լոբովին ապահովւած սեղանա լոբին շբկապատել է Թաւրիզի վաճտռականութեան մե ծա գոյն մասը, որոնց նա 1 2Ղ օ ով փող է բաց թողնում։ Ուժեղ հովանաւոր, փոդաւոր և հաստատակամ մարդ, ինչքք նրան չպիտի շրկապատեն։ Եղբ. Սարակով անունով վաճառականներ—պարսկւսհպատակ նրանից վաղ են վերցնում շահով 10—15 տաբի, տարեկան 50—70 հազար
