Էջ:Լetter, Toros Toramanyan.djvu/23

1. ԹՈՐՈՍ ԹՈՐԱՄԱՆՅԱՆԻՆ

<1904, նոյեմբեր
Ս. Պետերբուրգ>

Սիրելի ճարտարապետ,

Շտապում եմ հայտնել իմ ամենախորին շնորհակալություն Ձեր բարեխիղճ, սիրուն աշխատության համար¹։ Ձեր գործի մասին վաղուց խոսք եմ բաց արել այստեղ հայ շրջաններում և նախ և առաջ խոստացան նպաստ մը առաջարկել Ձեզ, Ձեր նպատակիդ հասնելու համար' ամսական հիսուն ռուբլի, որ Ձեզ հնարավորություն կտա Անիում Ձեր աշխատությունդ շարունակել առանց զրկանքի։ Այստեղի հ<այոց> եկեղեցի արդեն վճռել <է> երկու ամսվա հախ՝ հարյուր ռ<ուբլի> Ձեզ ճամփեցնել։ Հետո ինչ կտա աստված կտեսնենք²։

Հիմի շատ զբաղված եմ հին և նոր աշխատություններովս․ նամակդ կարդացի, բայց նա պարզ կարդալու համար գրվածք չէ ուսումնասիրության արժանի է. ժամանակով կթարգմանեմ ռուսերեն և Ձեր անվամբ կտպեմ իբրև բացատրություն Ձեր «նորոգման»³։

Սեղանին⁴ համար նեղություն մի քաշեք, թեպետ ամբողջության տեսակետից և ինքնուրույնության ձևին նայելով ցանկալի էր և նրան տեսնել շունչ առած Ձեր մատիտի տակ։

Հայ սուրբ Միքայելին և ուստաբաշ պ. Գևորգին բարևներս։ Հայ սուրբին հետ առանձին պետք է թղթակցեմ։ Եթե ուզածս իրագործվի, եկող տարի մեծ պեղումներ եմ ուզում կատարել և ընտանիքով գալ Անին։ Սենյակի հարցն է ինձ դժվարացնում գործս։ Չգիտեմ, արդյոք հարմար կլինի՞ մուզեում⁵ բնակվիլ, իսկ եթե ոչ, անցյալ տարվա պես ամենաընդարձակ սենյակ գրավել անիրավացի