Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/40
ԻՆՉ ՈՐ ՉԷԻ ԸՐԱԾ
Ինչ շուտ մեծցա, կը զարմանամ,
Կյանքը ինչպես մազերուս մեջ
Դրավ հեր մակն այս վաղահաս,
Ենշշուտ մեծցա, կը զարմանամ։
Ինչ շուտ մոռցա արագավազ
Թխա գան զուր մանուկը ես.
Որուն կարոտն ունիմ այսօր,
Կարոտն այրող ու սրտակեզ։
Ինչ շուտ, ինչ շուտ ես հայր դարձա,
Ու կարոտիս ամբողջ թափով,
Ու հույզերուս ողջ քնքշությամբ
Ես գրկեցի մանկությունս իմ։
|
|
