Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/122

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Ղարսաբերդը վեր բարձրացավ Առանջ թեվեր առավ Թռիչք դարձավ բոցի երթ անվախճան Բյուրաղացավ անհունորեն Պտարագով Կոմիտասյան, ՈՒ մաղվեցավ սիրտերում Շաղ ու շախով բազմարություներով․․․

Ոտքի կելնեմ, կհարցուփորցեմ անցորդներին ու կգտնեմ քաղաքապետարան տանող ճամփան։Ծառայեսար են մարդիկ։ Հարցումիս սիրող կպատասխանեմ, երբեք չկասկածելով, որ հետերնի հոստ հայ մըն է, որ ուխտի եկած է Չարս ու Չարենցը կփնտռե։ Քաղաքապետական և ոստիկանության հաչևոստիկանության մեջ կապին։ կուզեմ հսկանամ թե ինչպես կրնամ արտասանություն ունենամ ԱՆԻ երթալու համար։ Ցույց կուտա պատասխանատուն պաշտոնային գրասեղանը։ Այն սենյակի մեջ եմ։ Պաշտոնյաներիտասարդ մըն է։

քաղաքավար 

-Ձեր խնդրանքը, պարոն։ Կերակրեմ անցագիրս։ - Արդյոք հա՝յ եք։ -Այո։ -ռուսաստա՝ն կերթաք։ -Հայաստա՝ն։ Հայաստանի գոյություն չընթունող ժպիտ մըն է իրը։Քաղաքավոր ու ժխտական ժպիտ մը, որ հատուկ է թուրքին։ -ՈՒրեմն կուզեք Անի երթալ։ -Կուզեյի տեսնել Անիի ավերակները, մանավանդ որ արտոնված Եվրոպացիերու խումբ մը արդեն ժամ մը վերջ ճամբա պիտի ելլե կուզեի, որ ես ու ընտանիքս այդ խումբին միանանք։ Գործնական է Թուրք պաշտոնյա