Այս էջը սրբագրված է
Ըմբոստանություն
Հանկածորե՞ն կծնիս դուն Թե շիթ առ շիթ Ով արկածան ընբոստանություն։
ինչպես, իրավ՝վ, ինչպես մեկեն Դու կպոռթկաս մեծաշառաչ որոտն ինչպես՝ մութ երկինքեն։
Եվ դու հաճախ կշփվիս Ալիքն ինչպես ափունգի դեմ Համատարած օվկիանոսին։
Օ՜ , հյուլենե՝ր ըմբոստանություն Դուք սրփազան ներկայություն, Գումարնեմ եմ ձեր առհավական։
Կփշրվին գուցե հաճախ, Բայց այդ մահը չէ բոլորովին․ Ալիքին նման դարձյալ
Ես ափունգին կգոհեմ․ ՈՒ կռիվն այս մշտահոլով, Ըմբոստանությո՝ւն, կյա՝նք կկոչեն
ԿՍԻՐԵՄ
Աքաղաղի ծաղրուղն Արշալույսն ավետող Կարավանը ուղտերու Անապատները ակոսո, Լացը մանկան բարուրվող՝ Իրավունքն իր պահանջող ՈՒ մոր ժպիտը լուսե Աչքերիս մեջ ուռկանված, Բուրմունքը ցորենի հացի, Երդիքներե բարձրացող,
