Էջ:Կոմիտաս ֊ բանաստեղծություններ.djvu/28

ՍԱՐ ՈԻ ՔԱՐ

Ահա՛ սարը՝ ձորը բացել՝
Ե՛վ ահավոր, և՛ կանաչ․
Ահա՛ քարը՝ օրը գացել՝
Ե՛վ մահավոր, և՛ անաչ։

— 29 —