- 497 -
տները կամ ինչ նշաեակելը բացատրած են . ծաղկանց է/ԷԼ կան ե շուշանաձեւք 9 որոց մէկ աեսակը մեկնիչ մի կոչէ « ՀոէլաՇ Ը։ափ&% որ յարեպակնէ վառի »» - \*նքպէո կու վառի• - թուի թէ վերոյիչեալ կրկնագոյն տեոակին նման պէս պէս գո/ներով վառվըռի » իսկ քՀոտին նշանակէ ցամպք 9 չոր 9 և իբրեւ անմշակ տեղի, որով յարմարի և ծաղկին կոչուիլ
2369 • - Շուշան վայրենի .
Այո անունս իոկոյն ե աւելի ումով Լ &որՀքոՎ ղ\\ողոմհնի ՀՀուշանն Հով,
աաց% մղքերնիս յափշտակէ այն աեղ այն ամբոխին ւ/^1 ուր ցուցաւ , 1ւ մանաւանգ այե գերագոյն որ դայս ցուցուց 9 այն ամենօրհնեալ ե ամեն ար ուղխ ՀԸՐ*
թա%3՝ սր ըսաւ. « Հայեցարող ի ՀոդաՇԱ վայրենի » . (Աաթ . Ա, 88. ֊ Ղրւկ. , 97) • « ամենայարմար խրատուս 1լ չի իմաստասիրական աւանգիցս, ( կանչէ
)> ՀՀնորՀալւոյ Հողէ կիր յաջորդն ի մեկնութեան) 9 որ յոյժ ղ յունական ճարտա^ » րի*քն գերաղանցէ » և ղարուեսա բաղգատութեանն անսխալպաՀԷ )> տ Աւետարանի ընթերցողն կ՛իմանայ թէ ինչ առթսվֆէրն մեր յօրինակ բերաւ բազմահոգ մարգ^ կան% այս ծաղիկը9 ե Համառօտ խօսքովչատ րան բացատրեց • որոց մեր գրուածին վերաբերեալ գլխաւորն է% այգ ՀՀուշանին անմշակ անդարման անապատ տեղ ինք^ նին աճիլն և ծաղկիլն. սք\րպէս աճէ ոչ Հանայ և ոչ նիւթէև նոյնպէս ինքնին Յեալն ե քիչ որէն թոռմիլ ցամքիլն , Լ իրրեւ անպիտան խոա մի ի կրակ ձգոլիլն ♦ « Այսօր » է ե ի վաղիւ ի Հնոց արկանի » ♦ րայց 9 իր կարճ օրերուն մԷԼ այնպէս գեղեցիկ փաա փուկ9 պայծառ գուն ա գոյն փայլփայլելովդ ս ղի ե ոչ \\ողոմոֆւ յ ամենայն ի փառսն Ո իւրսւմ% զգեց$սւ իրրեւ ղմի ի նոցանէ »« ք\սկիբերան% քրիստոսի ՀՀոլչանը մաաՓ նանիչ ընելուն նման% քրիստոսի ըսածներուն ամեն մէկն այլ շեշտելով կ*ըսէ • Ա 0"– )> ղոմովն պարտեցաւ ի գեղեցկութենէ նոցա , և ոչ մի անգամ միայն կամ երկիցս ք » այլ յամենայն իսկ ի թագաւորութեան իւր ում, զի յամեն այն ծաղկանց պարտեր I) ցաւ » տ ՀՀայս աւելի եւս բացատրելով^ իրմէ ոչնուազ շնորՀաւոր մեկնիչ նախաՀայր մեր \քխիթար 9 կ՚ըսէ է թէ այն մեծ ամեն ա Հարուստ ամենագիտսւն թագաւորն1 իր բսվանգակ փառաց մԷԼ (( ոչ կարաց ունել Հանդերձ մի ըսա գունոյ ծագէլգտեն այա
- նորիկ • ձ. թէպէտ քանաց՝ սակայն ոչ կարաց նմանե ցուցանել. րայց փափսվէե յովն )) ցուցանէր 9 թէ Համայն փառք իւր բաղդաաեալք առ պայծառութեան այնորիկ )) գունոյ1 ն ու ասպը և սակաւք էին ե կամ պակաղք.. խ թէ ընդէր (ամենայն իա )) մաստութեամբ և փարթամութեամբ իկ՚ով) ոչ կարաց հնարել ղգոյն հանդերձին I) իւրոյ՝ ըսա նմանութեան այնորիկ 9 այս է պատճառն • զի բնական գոյնն ո ե իցէ » ծաղկան% այնքան գեղեցիկ է քան ղգոյնն արհեստական% ղոր Հնարին ւքար դի կ 9 I) որքան բնութիւնն գեղեցիկ և. աղնիլ է քան զարՀեսան • քանղի րնութեանն գո^ )> լով նախագաղափար արՀեստի 9 ե արհեստն Հետեւող բնութեան 9 որքան Լ լաւա՝ա
- ԴՀ/ն Ւ9է Հեաեւողն% ոչ կարէ Հաւասարել այնմ՝ սրում Հետեւի.* §ար անքատ
♦
| . \իա%օթ է մեք թանասիրա& որ՚կ. ՀՆ որ Հալի Հքաաթ . աւեաաբանին մեկնութեան պյս աոլ^ %1դաւ% չհասո,** վախՀաճա* է . իբեՆ մերձաւոր՝ Ա^սաւ»^» «.* |ւ կփրԽՏ լարոՀեակա* ԽՆ մեկ^ %ութխ%ը> ՀամԽո*աե. յ^սկիթեբանէ քաղելով, յեաղ, ՀվՀ . \յղ*կ–>9ի («ք ^ ըսաձ% է
ՎԽ1՝"մԳԲեա1 հ****) • Ը*լ Է* Դուկաս ոռեաարաՆիչն պյլ յիչա* Է
+բխաա»ի պ,ս իփ^ը 9 իբ մեկԽիլ Հպձաաիոս Վ. ը%կերակի&Ն Հ^րՀալւդ, է ի սովորական ^
րագութԽամխն պան, Է պյ* ագանչԽքի Հալա\ի% վր^ նպ,եչսւճ 1ւ ոչ թառով մի յիշէ . ափս»ս ւ
3»
□ւցւէւ26ճ
