Էջ:Հայկական տպագրութիւն.djvu/541

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ազգաբնակութեան նուազում, վայրենացում։ –Աւերանքների փաստեր։

Հայերի եկեղեցական դրութիւնը VI դարի բաժանումից յետոյ։ —Ուղղափառութեան և հերձուպծողութեան վեճեր։ —Բիւզանդիա և Հայաստան։ —Քաղաքական դժբախտութիւները իբրև կրօնական անհամբերողութեան հետևանքներ։ –Շիրակի կործանումը։ —Կիլիկիա և կաթօլիկութիւն։ -Երկպառակութիւններ հայերի մէջ։ -Եկեղեցականութեան անկումը Արևմուտքում։ —Կաթողիկոսական աթոռը տեղափոխված էջմիածին։

Հայոց գրականութեան հանգամանքները։ -Կրօնական ուղղութիւն։ —Գրականութիւնը ժողովրդական չէ։ - Լեզուի հարցը 26—60:

III

XV դարը. Թուրքիա և Պարսկաստան, սրանց պատերազմները։ — Հայասաանը այդ պատերազմների բեմ: -Քրիստոնեաների դրութիւնը մահմեդական աշխարհում. հարկեր, ենիչէրիներ, մանկաժողոներ, աջկաժողովներ, քրիստոնեաների վկայութիւնը մահմեդականների դէմ: Ռայեան անբարոյականանում է. փողաւորների դասակարգը իբրև հասարակ ժողովրդի հարստահարիչ: —Եկեղեցականների փառասիրական կռիւները, էջմիածնի կաթողիկոսների արարքները։ — XVI դարը-գրական անապատ։ —Բուն Հայաստանում չէր կարող զարգանալ մտաւոր առաջադիմութիւն, բայց հայերը ունէին նպաստաւոր հանգամանքներ։ Հայ գաղթականութիւններ․ նրանց վնասակար կողմերը։ —Նրանք են վառում վերածնութեան լոյսը 61—75:

IV

Յիսնամեայ ընդհատում տպագրական գործունէութեան մէջ։ —Պատճառները։ —Պարսկա-թիւրքական աւերումներ Հայաստանում։ —Թադէոս վարդապեա Սեբաստացու ողբը: —Մանկաժողովի պատկեր։ —Բարերարութիւններ Մօլդավիայում։ —Ստեփանոս կաթողիկոսի