10
Հեա միայն իր անց Հ^ԱԲ^րԷ ^ւ պապեր ի շնոր֊ Հի*, ւ որոնք բերահ՛ են եղել իրանց Հեա Հայրեր նիքից բանաւոր աւաԽգութեանց Հարուսա պա֊
ՀՕ՛՛Ր* \ձ>ժս Հանգամանքն՝ ՚Հարկաս^ գՐ^/Տ^^բՒ
տեղական մշակ ման վերայ պիաի ա$զգկր ես գ լիէ ասոր պաա՚ճառ. գաունար այն արուեսաական Հանգոյցին հ որով^ ժողովուրդը^ թեպեաես ան*֊ գիաակցաբար 9 2Հգնոսմ՝ ե կապել աարբեր գիսց֊ ազն ական վխպեր միմեանց ՚ Հեա . այսպկս մի քանի զրոյցներու մ՝ \\ասոսնի քաֆերի ազգա֊ աոՀմը շարունակում են (իուսաամք ՏիաՀրա֊ ժաղյ ^ւււ^ւ^՛ եւ այլ իրանական Հերոսները^ որոնց գորհ՚ուներ՚֊թի^նը դարձեալ սկիզբն կ առ.նում՝ ս|)ասուն քաղաքից ո % Այււ աարօրինակ շփոթումը աււա^ ե եկել% անկասկահ ք երկու դիւցազնական աւանդութեանց ընգՀարումից9 որոնք ժողովրգի երեւակայուիք ե ան մէ^ սերա միացել են շնորՀիւ Հայ եւ պարսիկ Հերոսների բարոյական եւ ֆիզիքական յաակութ եանց նմա֊ նութեանը. Հայոց գաւիթը անպայման կրում ե \%րանի փաՀլեւանների կնիքը * միեւնոյն ժամէս֊ նակ ւէնալով^ ժողովրգի սիրելին է
Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպի բովանդակութիւնը :
1)ա\ա»աէ ^ Ա-լք^* (ք^ւք ) *
\\ենեքերիմ թագաւորը պաշարել ե \չրու֊ սաղեմը* Հրեշաակները կոաորում՝ եննորա զօր՝֊ Ք&՚ՐլԼ) հւ նա ինքն Հազիւ կարողանում՝ ե
