Էջ:Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպը.pdf/32

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

19

րա*գաոնում՝ իւր աեղյլ։ Հկ՚թնելով^ քեից% ^ րեղբայրը պաամհւմ՝ կ նորանէ որ այս չեռան վերայ մի ժամանակ նորա Հայր շինած

եր սԱ՝արութայ րանձր \\սաւարածին ^ վանքէք,1 որ ապա \^սրամելէք աւերեց ։ գաւիթ վերա֊ կանգն ում կ վանքն եւ գնում՝ նորա մկքԼ ս40 նորընծայ կրեց ^ 40 վարգապեա, 40 Կպիսկո֊ պուս | 40 աւագ սարկաւագ, 40 սարկաւագ ո եւ նոցա պաՀապան% (ֆարաաայ վեամին եւ իաթ֊ մանայ լիւղին ։ո

րամելիք է իմանալովդ սորա մասին) կրկին ուղարկսւաՐ Է կուղբագկնին ()ասուն) որ աւե֊ ր ում՛ Է վակքն եւ սպանում՛ ամբողՀԼ մի արան ու֊ թիւնն ♦ մաՀից պրհնում կ միայն մի սարկաւագ է որ այս գոյմը բերում՝ կ գաւթին* Հերոսըք , գնեչով ուսին արմաաաՀան արած ծառը^ Հաս֊ նում՝ կ թշնամիների յեաեւից եւ թ ոլորին կոաորում՝\ իսկ կուղբագկնին՝ ՔարշելովԼ նորա աաաճերՆ եւ. շարելով^ ճակաին՝ արձակում՝ գուժկան Ա՝սրա մելէքի մօա ։ վյսնքն նորից շին֊ ւում՝ կ%

յքսրամելիք ղօրք կ գումարում՝ եւ աբ֊ շաւոււՐ Աասունի վերայ. քօ^ը գալէս բանա֊ կում՝ կ Լիւռայ գաշաում՝:

գաւիթ լսում՝ կ այս նոր վաաեգի մասին նոյն պառաւից ք որ՝ կամենալովդ փրկել իւր կո<֊ րեկը յիշեցընում՝ կ նորան նորա Հօր ղկ\քերի ես Հէուռկիկ Հալս*լի մասին+ պաաանի գիւցաղնը

ք Այ-ք վաեք% պյժԱՆ էլկարելէ կ աեէ»%Խլ\\աաաէ%ա֊էՐէ

շ*

0ւցւէւ28ճ