10
րանից Հեռ ու. էքնալ եւ Հրեղէն ձիե Հեծած՝ Հա^ չաեում՝ ե օգի միֆով^ ^րկրի չջրս
կողմլլ. աղաաութեան ոչ^ մի Հնար չտեսնելովդ \\սազիկ ուղղում՝ ե Է*֊Ր ճանապարՀր դարձեալ գեպի ԳոՀարի րնակարանլլք նորանից րարե֊ խօսու֊թիւն սպասելովյ* թա/Հք ա ան շեվրի աո֊ֆեւ նորան Հասնում՝ ե ՄՀ^րր եւ սպանում՝♦ ասաղյշ դիւցաղնի 2Հակաաից թո֊չում՝ ե*
Ա19ցնում՝ են շաա աարիներ, եւ գոՀար մեռնում՝ ե* յՐՀ^Ր էսՐ ^ նսաած որսում՝ ե) րայց ս ծերացած ո Հ**դքԼ նորան արդեն չի կարող^ պաՀելէ *կորա խնգրանօք \\սաուած ր***ց ե նում՝ ւԼանսչյ քարրյ որ եւ իրան մե^ն ե առնում՝ գիւցաղնին իւր երիվարի Հեա *
Այւ/ Հռչակաւոր քարի մասին աւան դու֊ թիւնն մինչեւ այժմս կենգանի ե մողովջգի մե$յ> նա այսօր ել Հաւաաում՝ ե * որ աարին մի ան^ գամ՝ Համիարձման դիշերլլ րացւում՝ ե ՔաՐ1Է րանաարկւած Հերոսր կրկին աեսնում՝ե աշիտարՀէ
Հայ դիւցազնաէլան վէպի պատմական սերմն:
\կ*գեն նիւթն իկքն րսա իէքքեան ցոյց ե աալիսք թե ի՚նլ պե**պես տարրերից են ր աղկա֊ ցած նորա մասերրյ Հայ աւանդութեան ծիլը՝ աճելով^խառնուել փաթաթւել ե ղանաղան աղ֊ գերի աո֊ասպելեաց ր ողբովն երին, ալսաեղ^պարղ^ լսելի ե եւ Աւ/ալա ծ աշնչի պաամհւթեանց եւ պարսից դիւցազնական վեպի եւ խորՀրգաւոր
□ւցւէւ26ճ Ե\/
