Այս էջը սրբագրված է
Էդ պառավ մարդը դրան ասում ա.— Ա՜յ որդի, օրեց օխտը ես քու հայրդ, դուք էլ իմ որդիքս տի ըլլիք: Հիմա, որ դուք էկաք իմ կուշտս իմ ծերության ժըմանակս, դուք տիր[1] պիտ ըլլեք, դուք իմ աչքիս շատ էք դուր էկում։ Աստծու աչքին էլ դուր կուգաք, ու իր քաղցր աչք ձեր վրա է միշտ։
Նրանք հասան իրանց մուրազին, մենք էլ հասնենք մեր մուրազին:
- ↑ Տեր-Ծ. Բ.:
