106. ՀՆԱՐԱԳԵՏ ԳՈՂՆ ՈԻ ՄԻԱՄԻՏ ԹԱԳԱՎՈՐԸ
Մարթի մինը շատ գող ա ըլըմ։ Դա որ շատ գողութին ա անըմ, /I ա քավոր ի ունեցվածքը որ շատ գողանըմ ա, թաքավորը դրա աչ֊ բերը հանիդ ա տալի։
Հայց իրա սաղ ժամանակը էդ մարթը, թաքավորի ոսկու պահս տը պատելու ժամանակ, ուստի հետ պատի մեջ էն ղայդի քար ա դնըմ, որ կարելի ա հանիլ ու հլեդ տեղը դնիր Դա ունենըմ ա իրա պես ճարպիկ քվոր տղեքճ էրկու հատ։
Կանչը մ ա քվոր տղերանցը, թե,— Տղեք, էկեք ըստ ի, գնանք թաքավորի ոսկու պահեստը կտրենք։
— Բա ո՞նց կտրենք,— հարցնըմ են տղեքը։
Ասըմ ա.— Դուք ինձ տարեք, ես կգտնեմ։
Տանը մ են ոսկու պահե ստի կուշտը։ Զեռով ման ա գալի, քարը դդնրմ ա։ Բարը հանըմ են, մտնըմ են, ոսկին գողանըմ։ Մի քանի • ետ թհենց տանը մ են։
Թաքավորը մի քանի օր եդը տենըմ ա ոսկին գողացած, համա ոչ մի հետք, իզ֊միզ չկա։ Հնար չի գդնըմ, թե ոնց տարած կլեն։ Մա քավորը դես ա ընգնըմ, դեն ա ընգնըմ, հարց ու փորձ ա անըմ, քննրմ ա, համա հնար չի գդնըմ։
Երա իմ աս տունն ին ասըմ են թե.— էս ինչ քարը տեղահան արած ա, քոռին գդի, նա ըսպեց գող ա, նա կիմանա, թե ոնց գողացած կլեն ու ոնց կբռնեն էդ գողերին։
