վիրաբուժական հոդադիտակը (սՄթասկոպ)։ Տիկնոջ՝ Մ. Գևուգյան-Նաջարյանի հետ հիմնադրեյ է «Ամեփկահայ բժիշկները մայր հայքենի քին» շարժումը, որի գոքծունեության շնուհիվ ՀՀ մի շրաք կլինիկանեք և հիվանդանոցնեք անհատույց ստացել են դեղորայք և բժշկական սարքավոուրմնեէ, կազմակեալել Սպիտակի 1988-ի եքկոսշարժից տուժած երեխաների բուժումն ու պաթեզավորումը ԱՄՆ-ում։ Հիմնել ու կահավորել են Ստեփանակերտի հրապիտալի վերակենդանացման բաժանմունքը, Եշեանի կենտրոնական զինվորակրււն կլինիկական հրապիտալում հիմնադրել մաս նազի տաց վա ծ վիրաբաժական բաժանմունք (1995)։
ՆԱԶԱՐՅԱՆՔեալան Ավետիսի (ծ. 19.12.1939, Նյու Յուք), բժիշկ, բարերար։ Բժշկագիտության թեկնածու (1980)։ Ավարտել է Բոստոնի բժշկական համալսարանը (1980)։ 1980-95-ին աշխատել է Բոստոնի հիվանդանոցներում և պոլիկլինիկաներում, Հարվարդի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետում։ 1989-ին Բոստոնում հիմնադրել է Հայկական առողջապահական ընկերակցություն բարեգործական կազմակերպությունը (մասնաճյոպեր ունի Երևանում և Ստեփանակերտում), 1994-ին՝ Գյումրիի ընտանեկան բժշկական օգնություն մեծահասակներին ընկերակցությունը, 1995-ին Ստեփանակերտում՝ «Արփեն» մու և մանկան կենտրոնը։ 1989-ից մարդասիրական օգնություն, դեղորայք, առողջապահական սարքավորումներ, շտապ օգնության ավտոմեքենաներ է առաքել աղետի գոտի և Արցախ։ Իր միջոցներով կազմակեալել է Մաճկալաշենի մանկապարտեգի վերակառուցումը, Ծիծեռնավանրի նորոգումը, նյութական օգնություն ցույց տվել Սոս, Քարինտակ, Սարաղա և այլ գյուղերի զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներին։
Երկ. Կանչ հացենի տնից, Ե., 2000։ ՆԱՍԻԲՅԱՆ Հրաչ Պավելի (ծ. 14.4.1957, Ստեփանակերտ), ազատամարտիկ-հրամանատար։ ՊԲ կապիտան (1994)։ Արցախի պատերազմի վետերանների միության Ստեփանակերտի 14տ 10 համայնրի ղեկավար։ 1975-77-ին ծառայել է ԽՍՀՍ ԶՈՒ-ում։
1989- ին ստեղծել է կամավորական ջոկատ։ 1990- 93-ին՝ դասակի, 1993-95-ին՝ Բեոլաձորի 51-րդ մոտոհրաձգային գումարտակի 3-րդ վաշտի հրամանատար, գումարտակի հրամանատարի տեղակալ, հրամանատար։ 1995-ից զորացրվել է պահեստազու։ 1991-94-ին մասնակցել է Կրկժանի, Ջամիլլոփ, Քելբաջարի, Կուբաթլորի կրակակետերի ճնշման գործողություններին, Բեոլաձորի ենթաշրջանի, Ասկերանի (Խրամութ, Խանաբադ, Փառուխ) շրջանի ինքնապաշտպանական մարտերին, Շուշիի ազատագՀմանլւ (Ստերիանակերտ-Շռլան-Զառսլու-Էիսագու-Բերդաձոր ուղղությունում)։ Վիարվորվել է Կուբաթլու-Զանգելան հատվածի ազատագրական մարտերի ժամանակ։
Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ»
2-րդ աստիճանի շքանշանով և «Շուշիի ազատագրման համար» մեդալով։
ՆԱՍԻԲՅԱՆ Վարուժան Ալեքսեյի քծ. 12.3.1964. գ. Մեծշեն (ԼՂՀ Շուշիի շրջանրի ազատամարտիկ-հրամանատար։ 1982-84-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։ 1988-92-ին՝ Բեոլաձորի ինքնապաշտպանական խորհրդի ազատամարտիկ, 1992-93-ին՝ Բերդաձորի վաշտի հրամանատարի տեղակալ, միաժամանակ՝ 1-ին դասակի հրամանատար. 1993-94-ին՝ Շուշիի ՊՇ 51-րդ գումարտակի շտաբի պետ, 1994-ից՝ Մեծշենի համայնրի ղեկավար։
1988- 94-ին մասնակցել է Բեոլաձոփ. Քարինտակի ինքնապաշտպանական մարտերին, Շուշիի, Մարտակերտի և այլ շրջանների ազատագրական մարտերին։ Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով։
ՆԱՎԱՍԱՐԴՅԱՆ Աշոտ Ցոլակի (28.3.1950, Երևան - 3.11.1997, Երևան), քաղաքական, պետական գործիչ։ Եղել է ընդհատակյա Ազգային միացյալ կուսակցության (ԱՄԿ, 1968) և խորհրդի (1973) անդամ։ Հետևել է Գարեգին Նժդեհի «Ցեղակրոն» գաղափարախոսությանը, հանդես եկել խորհրդային ամբողջատիրական համակարգի քննադատությամբ, Հայ դատի պաշտպանությամբ։ Հայ ժողովրդի ապագան կապել է ազատ, անկախ և միացյալ Հայաստանի հետ։ Իր գաղափարների տարածման համար երեք անգամ ձերբակալվել է և դատապարտվել 12 տարվա բանտարկության։ Ազատվելուց հետո (1986) շարունակել է քաղաքական գործունեությունը։ 1989-ին հիմնադրել և ղեկավարել է «Անկախության բանակ» ռազմաքաղաքական կազմակերպությունը, 1990-ից՝ Հայաստանի հանրապհտական կուսակցությանը. 1990-95ին եղել է ՀՀ ԳԽ անկախ պետականության հաստատման և ազգային քաղաքականության հարցերի և սահմանադրական հանձնաժողովների անդամ, 1995-97-ին՝ պաշտպանության, ազգային անվտանգության և ներրին գործերի Ա.Ց.Նավասարդյան
