Jump to content

Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/120

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ԳՈՒԲԻՆ Արա՛, Թերթո՛ւմ, [Հայր սրբազանին, Արա…] (՛Գնաց բուֆետ)

Իոսիֆը հանեց ծխախոտի քիսեն, գլանակ փաթաթեց, հիշեց, որ այստեղ չի կարելի մախորկա ծխել, և, քիսեն պահելով, վշտացած թափահարեց ձեոքը, նորից նստեց անկյունում:

ՑԵԼՈՎԱՆԵՎ իսկ Պավլինը վախենո՜ւմ է, հա, Գուբինից:


ՏՐՈՅԵՐՈԻԿՈՎ Ո՞վ նրանից, սատանայից, չի վախենում:


Նեստրսւշնին դուրս գնաց.

ԼԻՍՈԳՈՆՈՎ Նրա գործին թացի տվին, հե՛նց տերտերները:


ՅԵԼՈՎԱՆԵՎ Ասենք, այդ, ա՛յ, Պարֆիրի Պետրովիչի ծանր թաթն էր, որ դուրս շպրտեց նրան քաղաքագլխի պաշտոնից...


ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Ի՞նչ գործ ունեմ ես այստեղ։ [Այդ հայր սրբազանն արեց], Այն դեպքից հետո, երր Գուբինը պատարագի ժամանակ սարկավագի մազերը քաշքշեց. .


ՏՐՈՅԵՐՈԻԿՈՎ Նրան խելագարատո՛ւն պետք է տանել...


ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Հիմա խելագարների համար հարկավոր է քաղաքներ կառուցել:


ԼԻՍՈԳՈՆՈՎ Չո՜ւ, աղմկում են բուֆետում: Գնամ, նայեմ,

Բոլորը գնացին: