Jump to content

Էջ:Շիրվանզադե, Երկեր.djvu/110

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Պետք է զորեղ կամքի տեր լիներ Ահարոն Այզելմանը։ Տեսնելով, որ իր պատմվածքը մեզ վրա գործեց ճնշող տպավորություն, շտապեց զսպել իր սրտի ալեկոծությունը։

Եվ, դառնալով աղջկաս, նա դարձյալ ժպտաց սիրալիր և ասաց.

— Մադմուազել, այժմ մի ականջս ուղղափառ քրիստոնյա է, իսկ մյուսը՝ հրեա․․․

Մենք հասանք Վարշավա․․․