Այս էջը սրբագրված է
ՏՐՏՈՒՆՋ.
Իմ մռմուռ, միշտ անլուռ ցաւերգով
Ա՜յ, անգին, քո հոգին ձանձրացաւ,
Որ անդարդ ու հանդարտ եզերքով
Հեռացար քեզ համար, առանց ցաւ:
Իսկ ես հեզ, փրփրադէզ ծովի մէջ
Պիտ լողամ ու դողամ մինչև լոյս.
Մինչ ծագի նոր այգի - լուսաէջ
Վառ արփին սև ափին արշալոյս:
Լուսաշաղ, յուսաշող ջինջ շողին
Անհառաչ ընդառաջ ես կ'երթամ,
Եւ պսակ ու դրօշակ յաղթողին
Կը հիւսեմ ես վսեմ ու փարթամ:
Դու խղճուկ, կամացուկ յետ կուգաս,
Կը ձգտես դողի պէս ինձ սիրել,
Իմ ոյժից, վրէժից յետ կերթաս՝
Յաղթուած և ատուած անարգել:
