Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/21

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Վեր չի գալ յուր աթոռեն,
Ծընկովըդ չի փաթաթվիլ,
30 Քու սերը չի պաղատիլ։

  Աշխարքումըս չե՛ բախտը
Նստել արքայի թաղդը.
Չեմ ուզում ես գանձ ու թագ,
Տվե՛ք անձկալվույս մենակ.
35 Ոտնախողիդ ես ղուրբան,
Անգին գոհար, իմ Զանան։