ղիկոսական աթոռ, իր ժառանգներին վերաաղահեց հոգնոր բարձրագոյ իշխասնոլ֊
թիւնըւ հիՏէԼվհց մի կրմնական ժաո֊անգական միաաղետութիւն, որի նմանը չէք գա՛նի ոչ մի քրիսաոհեայ եկեղեցու պաամութեան
մէ$է դա մի ամբողջ դինասաիա էր իր յա֊
ւանկ շահերով և աւանդութիւէտԱերով, որոնք
սկսեցին ք/կդհարվեչ գոյու֊թիւե ունեցող ղինասաիայի, թագաւորական աան շահերի հեւոէ Մի խօսքոՎէ աաւաքացաւ այն գրութիւնը, որ ձեակերազվում է Տաղետութիւն աղեւոոա թԼասհ մէի խօսքնրովւ
հէաք է միչա յիշել գրիգոր Լուսախորշի և նրա աոհմի մեծ եբախտիքները, կատարաձ արագի՛ն գերը։ Հայու.թես1ն լույւաւորիէը ոչ միայն մի որ կեանքի հիմք գրեց այաւ ասիական երկրում, այլ և նախահայր եղալ մի աաղան գաւոր, եռանդուն ու ասնխոնք սերունդի, որ շարունակեց սկսածը, հսկայական ֆանքեր գործ ՚11՚եց եկեղեցու գոյութիւնը պահաղասնելու այնաղիսի ծանր հասԱգա մսնքն երի մէջ, երբ համարեա ամե՛ն ինչ պա աո բա սա էր քրիստոնէոթիհնը աապալեչու,
Այս բոլորը չը պէաք է մոռանար Բայց չը աղէտք է մոաւաԱալ և այն ճշմարսէութիւն֊
ները, որոնք բղխում են պաամակասն փաս֊
՝ոԼ1՚էՏ՛ Լուսաւռրչի գինասաոիան խոշոր հեսէ֊
