գ.
Վաանգաւոր ժամանակ ք ոճական քր/էէէոյոնէութԱա համարնեբսէս ԾեծէրաբեկաբգութիւննԼ֊
րի յքն ապարզիձ, հանվեր.—հայաաանը՝ վա,
կան «արսքոււէքքաոբեգորձական գբախտա
էեբսէոի կօր ադդէցոէք/իլնը։ԻԽչ էր Աբջակ երկ֊
Բէ՝ԴԲ՛ԲաբեդործլքԴ&։ների միլ։ եբեսըա—Խիէէա
րկակցիա յոթնական աղղեցութեա՚ն դէմ Մհհրոլժան և պարսկական կսակն աիղովէիհոեր,.. նևրոէոէ վերաբերմանր ՚/հ/ի Աբշակ թագաւոբբ, V V Ղգյ1 քաղաքականոսթինը—գոբձզոէ.
քի՛ններ նէրռէսի դէմ,ներսէսի թաւճաԱբման ա
ոապեքք .֊Եկեղեցական անկախ,,. թէ.ն.֊ներ սէսի յէակ տյց է ռաքի» ր բրիոաոնէութէհնը աբհես տական էբ,ՄեդալՏբ էր ժողովուրդը.
իչ պիտի դուրս գար այս իրարա՜ն֊ցոլքից, հակառակ հոսանքների, կուսակցում թիւնների, շահերի այս կուից,
Ըսս, երևոյթէն, յագթսղ պիտի հանգիսանար ասիականութիւնը, որովհեան նա աս լկի մռտ էր ագգարնակութեան սրտին ու մտքիս, աւելի շատ կոզՕնակիյքսեր աՖէր։ Պարսկաստանը իր գործոդուիԻի,ներով, հայ֊
