Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/272

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Միգռրւգ

Մեսբապետո. դվբ»3՚նեբք Աբաաշաաք, հոդում, 1Բեբյդ.կա պա,ա»հ.աՂ ֊հայեր բ իհնաբէբաբաբ կավարվում ե յսիակա՝նէ,։թէ,՚նից։ ֊րք/եսյդոհ. թէ պառբասաաիճ—ծրկիբը մհ> ար կաք,ի

մէչ.գբոթեա հսա<հա,.լթէյ,ը.

Սկզբում բռնութիւն չը գործադրվեց, Միհրհերսէհը շատ ճարտար մի հիւսհսսծք էր Ստեղծեր հարցը խաղաղ կերպով, շոկ քաղաքական ճասրպիկու֊թեամբ վճռեէու համար» նա պաշտօնապէս յայտարարեց պար սԻտ կառավարութեան կամքը հայերին մի թղթի մէչ, ուր նախ քննադւստում էր քրիս աոնէութինը, ապացուցածում էր թէ նրանից որքան բարձր է մաղդհղականութինը, ապա ասում էր որ հաւատարիմ հպաաակ հայերը պարտաս$ր են ընդունել այն կրօհը, որ անի նրանց ակրը, այսինքն պարսից թաղաւորր, որովհեան ՛նոյն այդ թագաւորը իր Ասաուծոլ աաս պատասխանատու է ձ

0. ՄԵ0ր1« ս