Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/288

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

կռւ տեսակ մարդիկ—ուղդահաւատոներ, բէ&էք Ահուրամադդայի երկրպագուներն էիե էլ ոչ֊ուղգահաւատներ, որոնք տնուօքսվում էի՝։, գների երկրպագուներ։ Րւդդահաւատը բարձր էր ոչ֊ուղղահաւատից, Երբ մէկը ուզում էր իր վիրաբուժական հմտութիւնը

Տյց ք» V։ ՚ՓՔ էր ՝ա։ եէԿ ««•«֊

կրօն մարդեթէ դըասկք մեռան բժշկի դա՛նակ1> ։ռակէ նշանակում է որ նա տնըԱդուՍակ է բժշկութիւններ ասելու։ Պատիժ հր կայ։ Իսկ եթէ նոյն բժիշկը բժչկում է ուղդահալաաին /ւ նրան իր դսքնակով վէրք է պատճառումք այդ դէպբում նա աբգէն պատիժ է սաանում իբրև գիաաւորեալ վիբա աորմտն Կամար, Այս սկդբունքը արդէն ենթադրում է պնհամբեբոդութիւն դէպի միւս կըռնները, Եւ նա այդպէս թոյլ չը մնաց մազդեդականութեսձւ մէք» Ապագայում, երբ հոդքւորականութիւնը գարձաւ մի այնպիսի ոյժ, որի լուծի աակ Ճգւշված էր լինում նոյն իսկ արքունիքը, տնհամբերռդութիւնը աւելի ես դարգացաւ, մոգերը նոյն իսկ կեղծեցին սբրբազան գրքերը և այսպիսի կերպարանք աոլին այդ տեղին, որ դուրս էր գալիս թէ

աղնդք է հալածել ոչ֊մադդեզական՛ներին, բոԵութեամբ Վարկագրել որ ամենքը պարսկական ուգղահաւյստութիւնն ըԱգանեն, Տա֊

հբկբոբդշ իր այն հրովարաակի մկհ,