1Լսորեստանի ժաոահգր, մարդկային սաբրկութեան վրա Կիմնված։ Հհրագաշտբ ամեն ինչ արաւ պարսիկին գործով և աշխատանքով աոպքինի մարդ դարձնելու Կամար բայց ՜հա այդ մարդոաձ չը տուեց հոգեպէս և մաա ւոբապէս գարգռ/սալոլ, աւ&բնգհաա առսէքա դիմելու, Կասարակական նոր կարգեր ստեղծելու գնարաւյւրութինէ Զրագաշտականոլ թիճը ոչիկ չաւելացրեց մարդու քաղաքական և անհատական գարգացման վրա։ Պարսկաստանը ոքնչով չէր տարբերվում ասիա կայքս երկիրներից, թէե ոճէր ինքն լւստ ին֊
քեան մի դեգեցիկ կրօն ւ
Եղալ մի ժամանակ, րբ թւում էր թէ Կին, ծերացած մագդեդակա՜նութինբ ագիս,ի կենսոճակ հիաթեր ռտւէքսայւ Մանի ա
նոճով մի պարսիկ փորձեց միացնել դրա֊
դաշտականութեան գլխաւոր հիմքերը֊չարի
և բարիի սկդրոճքներըքրիստոնէական
դագափարների Կետ, Բայց նա ինքը սպա՜նվեց, իսկ նրա վարգապետութինը Պարսկաստանի սաԿմամներից դուրս վոԵգվեց։ Մանին ապրում էր Շապու.հ առաքինի ժամանակ, երբորդ դարում»
