Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/344

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հր աա, էր 1>եսւաիքի վրաս յարձակվող մի առաքբող, հրոսակախմբի ղէմէ

Պատերազմը իրանք, հաաայերե էին ոէ ղում։ Փադաքական տեսակէաից նա միայն դժբախտութիաձւ էր փոքրէկ, երկրի համար։ Ո՛չ Պարսկաստանը ընկճվել կարող էր, 6չ Միհրներսէհի քաղաքական ութի անը պիտի բէՎէր՝ գրաթիճր այս կողմից անփոփոխ ՕԼաց, մինչգեռ հայեր բ թուչացա/ե ն աս՛ն հաշիլ ֆլամսեր կրեցին։ Բայց .լաաերազմ սչիտԻ Ժհր՛ հարկաւոր էր ոչ թէ քազաքակէմհ ոյժի ն փառոքի համար,—օ« 1Աա հար կաւոր էր որսլէս ղի ստեղծվի մի բարձր հե դինակութիւն, որ այնու֊հեա1ւ պիտի հառաոաաոոճ։, դարաւոր աո֊աքնորգ դաոԱար ժռղովըրգի մաիաւոր ինք՚նուբոյեութեան, հոգեկան ակս,խոԼթեա համար…